فرآیند پیشرونده انحطاط سلول های عصبی، اساس بسیاری از اختلالات سیستم عصبی است که منجر به مرگ نورون ها می شود. در اکثر بیماری های عصبی، این روند بسیار کند می باشد که ممکن است، ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد. در این زمان، سلول های عصبی آسیب دیده اند و عملکرد نادرست دارند بدین صورت است که بیماری پارکینسون به وجود می آید.
بیماری پارکینسون چیست و چگونه رخ می دهد؟
نام “بیماری پارکینسون” به دلیل دکتر لندنی جیمز پارکینسون است.که اولین بار علائم این بیماری را شناخت و توصیف کرد.
بیماری پارکینسون در طی سالیان متمادی ایجاد می شود.و علائم اولیه آن غیر اختصاصی است.
سال هاست که دانشمندان به دنبال درمان موثری برای درمان این بیماری هستند.
بیماری پارکینسون یک بیماری دژنراتیو (فرسایش بافت ها و اندام ها در طولانی مدت) مغز است. در این اندام بیمار، سلول های عصبی جسم سیاه که در مغز میانی ساقه مغز قرار دارند.ناپدید می شوند. شیوع بیماری پارکینسون در جمعیت عمومی حدود 0.15 درصد است و در افراد بالای 70 سال 10 برابر افزایش می یابد، اما موارد شناخته شده.پارکسونیسم در افراد زیر 40 سال نیز وجود دارد، همچنین مردان بیشتر از زنان به این بیماری مبتلا می شوند.
علل ایجاد بیماری پارکینسون چیست؟
علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نشده است. با این حال، می توان فرض کرد که عوامل ژنتیکی و خارجی، یک عنصر مهم هستند. از عوامل دیگر این بیماری موادی هستند.که از طریق هوا یا غذا وارد بدن می شوند.در نتیجه عفونت ها و بیماری ها در بدن به وجود می آید. پزشکان هنوز متوجه نشده اند.که چرا سلول های عصبی موجود در ماده سیاه در مقطعی از زندگی شروع به از بین رفتن می کنند.
نظریه های زیادی در جامعه پزشکی در مورد علت ناپدید شدن.سلول های سیاه وجود دارد. به گفته برخی، دلیل آن ممکن است.کاهش دوپامین (ماده ای شیمیایی که در مغز ترشح می شود) باشد.
علائم فرد در ابتلا به بیماری پارکینسون
- افسردگی در سالمندان
- افزایش خستگی
- توهم
- کند شدن فرآیندهای فکری
- مشکلات حافظه
- زوال عقل
- اختلال عملکرد جنسی
- ترشح بزاق
- تعرق مفرط
- سبوره (الهاب پوستی)
- اختلال خواب در سالمندان
- لکنت زبان
- پلک زدن نادر
- اختلالات بویایی
- یبوست
- بی اختیاری ادرار
- به شکل فعالیت بدنی بیش از حد در طول خواب رخ می دهد.
- بیماران در حفظ تعادل به ویژه هنگام بلند شدن مشکل دارند.
- تحرک بیمار کمتر می شود.
- بیمار حرکات آهسته بازو یا پای خود را در یک طرف بدن انجام می دهد. این ممکن است با احساس سفتی عضلانی همراه باشد. این امر باعث می شود که فرد در حین ژست گرفتن، راه رفتن و نوشتن حرکات غیرقابل کنترلی انجام دهد. برخی از بیماران نیز شروع به لنگیدن می کنند.
- یکی دیگر از علائم معمول این بیماری، لرزش پارکینسون است که در مرحله اول بیماری تقریباً نا محسوس است. کاهش آن در طول حرکات دقیق رخ می دهد که به آن لرزش استراحت می گویند، یعنی در حالت استراحت فرد رخ می دهد. مشاهده نوع لرزش به پزشک اجازه می دهد تا لرزش پارکینسونی را از سایر انواع لرزش که در شرایط عصبی یافت می شود تشخیص دهد.
- افراد مبتلا به پارکینسون واکنش های کندی دارند. به راحتی می توان فهمید که مشکل برای همان شروع حرکت است و در عین حال حالت چهره آن ها محدود است. علاوه بر این، آن ها نامفهوم و کند صحبت می کنند، همچنین آهسته تر راه می روند.
عوامل ذکر شده همیشه در همه بیماران ظاهر نمی شود. علائم هشدار دهنده رایج این بیماری، درد پا، بازو و شانه است. این ممکن است با دوره های افسردگی همراه باشد که اغلب قبل از مشکلات حرکتی است، تشخیص بیماری پارکینسون در مراحل اولیه اغلب دشوار است.
چگونه بیماری پارکینسون را تشخیص دهیم؟
تشخیص قطعی بیماری پارکینسون را می توان در صورت از دست دادن نورون در جسم سیاه و یا حضور اجساد لوی (توده‌هایی که از تجمع غیرطبیعی پروتئین در داخل سلول‌های عصبی تحت تاثیر پارکینسون و عوامل دیگر رشد می کنند) در کالبد شکافی انجام داد. بنابراین تشخیص بالینی بر اساس ماهیت پیشرونده بیماری انجام می شود که در طی آن اختلالات حرکتی مشخصی رخ می دهد. مطالعات تصویربرداری (مانند MRI) و آزمایش‌های دیگر ممکن است برای تشخیص سایر علل پارکینسونیسم مفید باشد.
آیا می توان از پارکینسون پیشگیری کرد؟
پیشگیری از بیماری پارکینسون آسان نیست.زیرا شکل ایدیوپاتیک (بیماری نامشخص) این بیماری هیچ علائم خطر مشخصی ندارد. تحقیقات نشان می دهد. افرادی که از رژیم غذایی مدیترانه ای پیروی می کنند.کمتر در آینده به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند. مصرف فلاونوئیدها (نوعی از ترکیبات مفید گیاهی که در برخی سبزیجات و از میوه ها است)، آنتی اکسیدان ها و ویتامین B6 نیز برای کاهش خطر پارکینسونیسم اهمیت زیادی دارد. افرادی که مقادیر زیادی گوشت قرمز، شیر، کره و تخم مرغ مصرف می کنند.بیشتر در معرض خطر هستند.
فعالیت بدنی و مراقبت از سطح مناسب مواد معدنی در رژیم غذایی نیز می تواند.در پیشگیری از بیماری پارکینسون مهم باشد.
فعالیت بدنی در بیماری پارکینسون
انجام فعالیت بدنی که به درستی انتخاب شده است، می تواند.در سیر بیماری پارکینسون تاثیر گذار باشد. ورزش منظم در افراد میانسال به کاهش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون کمک می کند. علاوه بر این، گمان می رود.در افرادی که قبلاً اختلالات عصبی تشخیص داده.شده است، فعالیت بدنی بر فرآیندهای مربوط به انعطاف پذیری مغز تأثیر می گذارد.و ممکن است.از اختلالات حافظه و زوال عقل جلوگیری کند.
نکاتی درباره مراقبت از بیمار مبتلا به پارکینسون
مراقبت از فرد مبتلا به پارکینسون همیشه آسان نیست. با این حال، باید به خاطر داشت.که گاهی اوقات حرکات معمولی و ساده می تواند.به طور قابل توجهی بر خلق و خوی بیمار تأثیر بگذارد.و به بهبود سلامت کمک کند. افرادی که از بیمار مراقبت می کنند.باید با داروهای مصرفی آشنا شوند.و تا حدودی به نوع این بیماری و واکنش های بیمار آگاه باشند.
هنگام مراقبت از یک فرد بیمار، همچنین مهم است که محیط و وسایل خانه را طوری آماده کنید.تا بیمار کمترین آسیب را ببیند. میز و صندلی ها را جایی قرار دهید.که بیمار هنگام سقوط به آن ها برخورد نکند، یا فرش هایی را که به راحتی می توان از روی آن ها سر خورد، بردارید.
رژیم غذایی در بیماری پارکینسون
رژیم غذایی مناسب در بیماری پارکینسون بسیار مهم است، به شما اجازه می دهد وزن بدن خود را در حالت طبیعی نگه دارید.که به بهبود عملکرد بدن کمک می کند. مقدار زیاد پروتئین در وعده های غذایی چیزی است.که افراد مبتلا به بیماری پارکینسون باید از آن اجتناب کنند، پروتئین می تواند جذب لوودوپا در دستگاه گوارش را به تاخیر بیندازد، بنابراین وعده های غذایی حاوی مقادیر زیادی مواد غنی از پروتئین توصیه نمی شود. با این حال، نباید پروتئین را به طور کامل در رژیم غذایی خود کنار بگذارید، نکته این است که مصرف آن را به طور مساوی در طول روز تقسیم کنید.
فیبر باید به میزان لازم مصرف شود.چرا که حرکات روده را تنظیم کرده و از یبوست جلوگیری می کند. بیمار باید حدود 2 لیتر آب در روز مصرف کند. مکمل های غذایی در بیماری پارکینسون ممکن است.در موارد مشکوک به کمبود ویتامین های D و K و همچنین کلسیم و منیزیم نشان داده شوند، سطح مناسب این مواد در بدن خطر پوکی استخوان و شکستگی های خطرناک را کاهش می دهد.
توانبخشی در بیماری پارکینسون
انجام صحیح توانبخشی در کل روند درمان بسیار مهم است. ورزش ها نه تنها برای کاهش سفتی عضلات طراحی شده اند، بلکه به مقابله با عدم تعادل و بهبود تحرک نیز کمک می کنند. توانبخشی باید شامل تمرینات گفتاری نیز باشد.که شما می توانید در این موارد از خدمات گفتار درمانی در منزل و کار درمانی در منزل پژواک درمان بهره مند شوید.
درمان جراحی در بیماری پارکینسون
تصمیم به استفاده از درمان جراحی زمانی گرفته می شود.که علائم بیماری را نتوان برای مدت طولانی با دارو کنترل کرد. تحریک عمیق مغز (DBS) یک روش جراحی مغز و اعصاب است که شامل کاشت الکترودها در ساختارهای خاص مغز (هسته زیر تالاموس، پالیدوس داخلی یا هسته تالاموس میانی شکمی) است. الکترودها به یک مولد پالس معمولاً در زیر پوست، درست زیر استخوان ترقوه وصل می شوند. تحریک الکتریکی این ساختارهای مغزی فعالیت آن ها را مهار کرده.و علائم بیماری را کاهش می دهد. الکترودها را می توان در یک یا هر دو طرف قرار داد. روش کاشت محرک عصبی با خطر کم عوارض همراه است.و علائم بیماری را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
درمان بیماری پارکینسون چگونه است؟
درمان بیماری پارکینسون یک درمان علامتی است، این بدان معناست که روش های درمانی بر از بین بردن.علائم تمرکز دارند.و به گونه ای طراحی شده اند.که بهترین عملکرد ممکن را برای بیمار فراهم کنند. تاکنون، درمان اصلی که می‌تواند.مانع از دست دادن.نورون های دوپامینرژیک و بازسازی آن ها شود، شناخته نشده است.
داروهای بیماری پارکینسون
هدف درمان دارویی افزایش سطح دوپامین در سیستم عصبی مرکزی است. دارودرمانی در دوره بیماری پارکینسون باید هر چه زودتر و در مرحله اولیه بیماری شروع شود. متأسفانه، انتخاب دوزهای مناسب داروها کار بسیار دشواری است، اغلب اتفاق می‌افتد.که پس از مدتی باید دوزها را افزایش داد.که به نوبه خود با خطر بالاتر عوارض جانبی همراه است.
کلام آخر
همانطور که از مطالب خواندیم نگهداری از افراد دارای بیماری پارکینسون کمی دشوار است.و نگهداری های ویژه ای لازم دارد، چرا که فرد تعادل خود را از دست می دهد.و همین امر ممکن است.باعث افتادن.و سقوط فرد شود.که شکستگی ها را به همراه دارد، پژواک درمان استخدام پرستار در منزل و فیزیوتراپی در منزل برای بیمار پارکینسون را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
در اینستاگرام پژواک درمان با ما همراه باشید.
