زخم‌های دکوبیتوس آسیب جدی برای پوست و بافت بدن بیماران بستری هستند. آنها به دلیل کاهش خون رسانی در برخی از قسمت‌های بدن بیمار بستری تحت فشار وزن خود ایجاد می شوند. در ابتدا، قرمزی جزئی ظاهر می شود. برای پیشگیری از زخم بستر در بیماران سریعا باید درمان ناحیه آسیب دیده را آغاز کنید، در غیر این صورت به سرعت منجر به عواقب جبران ناپذیرمی شود.
خطرات زخم بستر برای بیماران
زخم بستر در بیماران به دلیل کمبود خون ایجاد می شود، به طوریکه بافت‌های آسیب دیده می میرند و لایه‌های عمیق تر تا استخوان را تحت تأثیر قرار می دهند. خطر زخم بستر به ویژه در موارد زیر زیاد است:
- بیمار بدون کمک نمی تواند برگردد.
- فرد مجبور است بیش از 2 ساعت در یک وضعیت بماند.
- بیمار اضافه وزن دارد یا برعکس، بدنش تحلیل رفته است.
- بیمار از بی اختیاری ادرار، مدفوع، تعریق زیاد رنج می برد.
- بیمار دیابت دارد، زخم های تروفیک ایجاد شده، بیماری های عروقی تشخیص داده شده است.
زخم بستر در کدام قسمت از بدن بیماران ظاهر می شود؟
بیشتر اوقات، زخم بستر در مناطقی از بدن که تحت فشار شدید قرار دارند ظاهر می شود. مانند:
- ناحیه اکسیپیتال
- ناحیه پشت گوش ها
- آرنج
- تیغه های شانه
- ناحیه وسیعی از بدن در باسن
- زانوها و باسن
- پاشنه پا و مچ پا
با توجه به ساختار آناتومیکی بدن، در مکان هایی که استخوان نزدیک به پوست قرار می گیرد، فشار قوی تری بر روی بافت ها ایجاد می شود.
انواع زخم بستر
با توجه به شدت زخم بستر در بیماران ، آن را به 4 درجه تقسیم می کنیم:
- هیچ ضایعه ای روی پوست وجود ندارد، فقط قرمزی رو پوست دیده می شود.
- پوست نشانه هایی از آسیب را نشان داد: تاول های کوچک، زخم های کم عمق وجود دارد.
- لایه های ماهیچه ها تحت تأثیر قرار می گیرند و مایعی از زخم خارج می شود.
- زخم بستر نکروز بافتی که در آن پوست، پوسته پوسته و سیاه رنگ می شود. در داخل بدن، فرآیندهای چرکی رخ می دهد که بر استخوان ها و تاندون ها تأثیر می گذارد.
◄ آزمایش وجود زخم بستر: ناحیه قرمز شده بدن را با انگشت خود فشار دهید و تا 3 ثانیه نگه دارید. اگر پوست سفید شد، قرمزی به دلیل دیگری رخ داده است. اگر قرمز باقی بماند، به احتمال زیاد یک زخم بستر در مرحله اولیه رشد است.
پیشگیری از زخم بستر در بیماران
بیمار در بستر نیاز به نظارت شبانه روزی دارد. پیشگیری از زخم بستر یکی از مهمترین وظایف در مراقبت های پرستاری است. اقدامات زیر به جلوگیری از مشکل کمک می کند:
حداقل هر 2 ساعت یکبار وضعیت بدن بیمار در بستر را تغییر دهید.
تشک مخصوص پیشگیری از زخم بستر ( تشک مواج) از نوع بادکنکی با مقاطع قابل تنظیم تهیه کنید.
پوست بیمار باید همیشه خشک و تمیز بماند. هر روز صبح بیمار را با یک اسفنج مرطوب پاک کنید.
چگونه یک فرد مبتلا به زخم بستر را بشوییم؟
زخم ها باید با دقت شسته شوند، بدون ایجاد درد و ناراحتی برای فرد. نباید اثری از صابون روی بدن باقی بماند. مناطق آسیب دیده را نباید به مدت طولانی در آب نگه داشت.و در صورت آسیب جدی، پس از استحمام پانسمان لازم است. از شوینده های ملایم، بی بو و ضد باکتری، فوم های مخصوص، دستمال های دستشویی ساخته شده از مواد طبیعی، کرم هایی با اثر محافظتی مرطوب کننده و لوسیون های پاک کننده پوست استفاده کنید. همچنین از پانسمان های جاذب و هیدرو اکتیو استفاده کنید.
روزانه بدن بیمار را برای قرمزی جدید بررسی کنید. اطمینان حاصل کنید که دمای اتاق در 21 … 23 درجه سانتیگراد حفظ شود. به رژیم غذایی بیمار توجه کنید. غذاهای غنی از ویتامین های A، B، C را در منو قرار دهید. حتماً سبزیجات، پنیر، گوشت بدون چربی را در رژیم غذایی بیمار بگنجانید.
اگر زخم بستر وجود داشت، چه باید کرد؟
اگر زخم بستر در مرحله اولیه رشد یافت شد، موارد زیر را انجام دهید:
- فرد را برگردانید، بدن را طوری قرار بدهید که فشاری به ناحیه آسیب دیده وارد نشود.
- زخم را با توجه به ماهیت آن و توصیه های پزشک درمان کنید.
- پس از مشاهده زخم، در یک دفترچه یادداشت کنید که اندازه و ظاهر آن چگونه تغییر می کند.
- دمای بدن را مرتب اندازه گیری کنید. مراقب بو و ترشحات نامطبوع باشید.
- در مورد هر گونه تغییر با پزشک خود صحبت کنید.
بسیاری از مردم جدیت مشکلات ناشی از زخم بستر در بیماران را دست کم می گیرند. آنها علاوه بر درد، آسیب جدی به سلامتی وارد می کنند، زیرا به سرعت شکل می گیرند، اما مدت بهبود آن طولانی مدت است. مراقبت های پیشگیرانه مهم است که در اسرع وقت سازماندهی شوند.
خدمات ما:
مقالات مرتبط:
